Kinderen
-
Anders vergeten we hem
‘Denkt u aan de verjaardagskalender?’ De juf herinnert de in de klas aanwezige ouders eraan even hun naam op de kalender te zetten, zodat ze weet wanneer welk kind een leuk werkje moet maken. ‘Ik ga dat even doen’, zeg ik tegen Jurre, die zijn tafeltje inmiddels gevonden heeft en rustig staat te spelen in zijn nieuwe klas. De kalender O sjips, de kalender, denk ik ondertussen. Deze zag ik niet aankomen. Ik kan mezelf daarvoor wel voor mijn kop slaan, want dit is een jaarlijks terugkerend confrontatiemoment. Dus waarom ben ik er niet op voorbereid? De ene na de andere ouder zet er twee verjaardagen in, van beide ouders…
-
Cappuccino in het krijspaleis
Zaterdagmiddag. Het is voorjaarsvakantie en ik ben met mijn kroost en hun logees bij een indoor krijspaleis beland. Niet mijn favoriete plek op de wereld, maar wel die van de kinderen. En alles voor de kids hè…dus nu zit ik. Overprikkeld Gebaseerd op eerdere ervaringen met dit oord, had ik al een boek en een koptelefoon in mijn tas gestopt. Die blijken goed van pas te komen. Ik ben na een half uur al behoorlijk overprikkeld, dus haal een cappuccino, zet rustige muziek op en pak mijn boek. Af en toe rennen er een paar van mijn ‘clan’ voorbij en wordt er een trui in mijn richting gegooid of even…
-
Dunne jas
Ik zwaai Jurre uit bij het schoolplein. Daar gaat hij, met zijn felblauwe jas aan en capuchon op. ‘Kan ik je even spreken?’ Het de juf van mijn kleuter. Ze neemt me mee buiten het schoolhek, een stukje van de drukte weg. Oei, foute boel, denk ik bij mezelf. Dunne jas in de kou ‘Ik wilde even zeggen dat ik vind dat Jurre zo’n dunne jas aan heeft.’ Tijdens ons gesprek blazen we om beurten wolkjes uit, zo koud is het. Ik schat dat het –4 is. En inderdaad, mijn zoon loopt nog in zijn windjack, die eigenlijk voor de herfst en de lente is. Ik zie haar even twijfelen,…
-
Stom, stommer, stomst
Schermtijd. Meestal gaat daar opruimtijd aan vooraf. Maar vandaag was een hectische dag, de kinderen zijn duidelijk moe. Dus ik kies zorgvuldig mijn battles en laat het opruimen even voor wat het is. De eettafel moet alleen wel even leeg, want bloemkoolschotel met strijkkralen zal wel geen succes worden. Strijkkralen Ik loop naar mijn middelste en vraag haar om even de strijkkralen op te ruimen. Ze knikt zonder me aan te kijken, maar maakt geen aanstalten. Na een paar minuten vraag ik het nog eens. En nog eens. Maar nee hoor, niks. Gefixeerd staart ze naar de inhoud van haar scherm. Waarschijnlijk unicorns en filmpjes over zeemeerminstaarten. ‘Nadia, ik heb nu al drie keer…
-
Kijk me aan, ik ben niet bang
‘Kijk me aan!’ Ik spreek mijn drie blauwoogjes streng toe, want ik wil er zeker van zijn dat ze geen fratsen uithalen bij de oppas. Die gaat hen straks op bed leggen namelijk. ‘Ben ik duidelijk?’, voeg ik er nog even aan toe. Ik zie mijn kroost knikken. Bijbelkring Ik vertrek naar mijn bijbelkring. Daar komt 1 Korintiërs 15:26 ter sprake, waar Paulus aangeeft dat de dood de laatste vijand is die overwonnen moet worden. ‘Hoe ervaar jij de macht van de dood?’, is de vraag die deze avond naar voren komt. Hij resulteert in een gesprek over de onzekerheid van doodgaan, dierbaren loslaten, afscheid nemen en de hemel. Ik…
-
Niet in vijf sloten
‘Ik loop heus niet in vijf sloten tegelijk hoor, mam.’ Na wat discussies en vooral veel intern beraad bij mezelf vertrekt dochterlief naar het zwembad. Zonder ouders. Met vrienden, een handdoek, zonnebrand, chips en een lading instructies en waarschuwingen van moeders. Dat het zeven sloten zijn in plaats van vijf, heb ik haar niet verteld. Want of het nou drie, vijf of twintig sloten zijn, I don’t care. Zij kan er inlopen of fietsen en dus vind ik dit een ding. Ik gun haar haar vrijheid en haar kansen om nieuwe dingen te leren en te ontdekken. Maar met alles wat zij ontdekt, ontdek ik ook iets: ik ben niet meer…
-
Tranen met amandelgeur
Gefrustreerd loop ik naar de badkamer. Daar staat ze, haar tranen vermengen zich met de waterstralen uit de douchekop. Ze ging spelen bij een vriendinnetje op een boerderij. Niets mis mee, behalve dat haar hele wezen flink naar boerderij rook toen ze thuiskwam. Uit eten We gaan uit eten, dus moet ze even snel douchen. Eenmaal weer aangekleed is de boerderijgeur echter allerminst verruild voor de gebruikelijke amandelgeur. Zonder pardon stuur ik haar terug. En blijkbaar is dat letterlijk en figuurlijk de druppel. Woedend smijt ze haar kleren weg en bonkt tegen de cabinedeur. En dat is míjn druppel. Er rolt van alles uit mijn mond. Zinnen als: ‘leer dan…
-
Thuis bij de magnolia
Ik weet nog goed dat ik eind vorig jaar hoorde dat Rollercoaster van Danny Vera op nummer 1 in de Top 2000 stond. Nee niet dít lied, dacht ik. Nu eindigt mijn jaar vrijwel zeker in tranen met tuiten, dit lied heeft voor mij namelijk een vierdubbele lading. Rollercoaster van chemo’s en chaos Het nummer kwam zo’n twee jaar geleden uit, toen wij net waren begonnen aan onze eigen rollercoaster van chemo’s en chaos. Regelmatig vergezelde Danny ons op de ritjes naar het ziekenhuis en tijdens de momenten dat we onszelf met oordoppen afsloten voor de rest van de oncologie-afdeling. I will find my way back homeWhere magnolia grows Magnolia Het toeval…
-
Graafwerk
‘Wat was het weer een mooie dag he?’ Jurre knikt terwijl ik het witte laken stevig instop om zijn zongebruinde lijfje. Nog twee dagen herfstvakantie onder de Spaanse zon en dan zit deze fijne week er weer op. Ik geef hem een knuffel en een kus. Hij knijpt me bijna fijn met zijn kleine stevige armpjes. ‘Ik mis papa zo erg,’ fluistert hij dan. Het is een zinnetje dat meerdere malen per week mijn hart breekt als een van mijn kinderen dat zegt. Papa’s benen waren stuk Als hij me een paar seconden later loslaat, weet ik al wat hij gaat zeggen. Regelmatig hebben we dit gesprekje. Maar wat ik…
-
Absorberen kun je leren
Hè getsie, nu moet ik ook nog door de regen om de container buiten te zetten. Alsof de dag nog niet genoeg minpunten had met een spugende dochter en een peuter die het prima vindt om op de vloer te plassen in plaats van waar het hoort. Dat laatste ben ik ondertussen ontzettend zat. Ik mopper wat af op mijn ventje. Fair is dat niet, want hij heeft pas sinds een paar dagen af en toe zijn luier af. Noodweer Ik check buienradar. Over een paar minuten barst het noodweer helemaal los. Dus ik besluit om me in mijn lot te schikken en ren op mijn veel te gladde slippers…
