We zitten op een zwoele zomeravond bij mijn broer onder de overkapping. Het gesprek gaat over de vele verschrikkelijke ongelukken die deze zomer in het buitenland zijn gebeurd. Gezinnen die nu iemand (of meerdere gezinsleden) moeten missen. We zijn er allemaal van onder de indruk. Onzichtbaar Tijdens het gesprek kijk ik naar mijn oudste. Ze zit stilletjes op haar tuinstoel, alsof ze niet wil dat wij zien dat ze er zit. Alles wat gezegd wordt, zuigt ze in zich op. Want ze is zeven. En ze wil heel graag alles begrijpen wat er in de wereld gebeurt. ‘Mama…,’ hoor ik schuin achter me in de auto als we naar huis…